بیانیه‌ی محترم احمد مسعود رهبر جبهه‌ی مقاومت ملی افغانستان در دومین روز نشست بین‌المللی “گفتمان امنیتی هرات” در شهر دوشنبه

http:/

اعوذ بالله من شیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

در ابتدا درود میفرستم به روح تمام شهدای مردم افغانستان علی الخصوص به شهدایی که در این یکسال گذشته که بخاطر عزت، آزادی و عدالت جان های شیرین خویش را فدا کردند؛ روحشان شاد و یادشان گرامی باد!

تشکری مینمایم از مرکز مطالعات استراتژیک افغانستان بخاطر تداوم جلسات مهم کنفرانس امنیتی هرات. در عین حال لازم است از مرکز مطالعات افغانستان و منطقه ی تاجیکستان نیز بخاطر میزبانی این کنفرانس مهم تشکری نمایم. جا دارد که از جناب ریس صاحب جمهور تاجکستان که از ابتدا با درک درست و شناخت دقیق از اوضاع افغانستان تاکید بر پیدا شدن راه حل سیاسی و برقراری صلح و ثبات در افغانستان تاکید داشتند سپاسگزاری نمایم.

با وجود چالش های جدی که کشورما با آن روبروست؛ خوشحالم که دهمین دور “گفتگو های امنیتی هرات” در شهر زیبای دوشنبه که ارتباطات عاطفی و تمدنی با شهر تاریخی هرات دارد؛ توسط دانشمندان، پالیسی سازان و دیپلومات ها برگزار می شود. اینگونه گفتگوها ریشه در فرهنگ کهن و مشترک این منطقه داشته و تلاش مشترک برای جستجوی راه حل در قلب آسیا می باشد.

صحبت مختصر خویش را از سالهای اخیر قبل از سقوط جمهوری اسلامی افغانستان آغاز میکنم. در مدت یک سال و نیم گذشته چند باری شنیدیم و خواندیم دوستان بیرونی ما گاهی سقوط جمهوریت را به عنوان یک شوک و سورپرایز اعلام کردند، در حالی که شواهد شرایط و سقوط و فاجعه ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ سالها قبل از سقوط نیز به وضوح دیده میشد.

در بسا مجالس با هیات های کشورهای منقطه و جهان، شخصیت ها و رهبران ملی افغانستان، مسولین حکومتی این نگرانی ها را بارها شریک ساختیم اما متاسفانه بنا بر عدم توجه جدی در آن زمان و رسیدگی به این نگرانی ها ما شاهد فاجعه ۱۵ آگست و از دست رفتن آزادی، عزت، امنیت و سرمایه های مادی و معنوی یک کشور بودیم.

پس سورپرایزی وجود نداشت و به وضوح سقوط پیش بینی می شد و قابل جلوگیری بود. اما خوشبینی کذایی به وعده های طالبان به عنوان مثال رهایی ۵۰۰۰ هزار زندانی که با ضمانت بعضی کشورها انجام شد که قرار بود به صفوف جنگ نپیوندند. اما همه ما شاهد بودیم همه ان نیروها بر خلاف تعهد به جنگ برگشتند.

بعد از سقوط جمهوریت و در نتیجه تسخیر نظامی کابل و ادامه سیاست زور و خشونت طالبان، مقاومت مردان و زنان افغانستان در اشکال مختلف به جود امد.

حضار گرامی!

از ابتدا جبهه مقاومت ملی افغانستان تلاش خود را برای حل مسالمت آمیز مشکل کشور و باز کردن دروازه های گفتگو با طالبان عملی کرد. چه از طریق هیات های مختلف در داخل کشور و چه در نشست ها در بیرون کشور٬ اما متاسفانه تجربه گفتگو و صحبت ما نیز با طالبان؛ همچون صحبت های منطقه و جهان جز نا امیدی چیز دیگری نبود. آنها به هیچ عنوان تغییر نکرده اند و هنوز به سیاست تکروی٬ تحجر و سیاست استبدادی خویش تاکید دارند.

خواهران و برادران!

در ٢٨ سال گذشته، طالبان ارزش‌های اسلامی، فرهنگی و انسانی و اصول مندرج در منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر را که افغانستان یکی از اعضای آن می باشد؛ به طورهدفمند نقض کرده اند. قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد افغانستان که سه هفته پیش به تصویب رسید؛ «نگرانی عمیق خود را نسبت به تحولات و نوسانات در افغانستان از زمان تسلط طالبان تا اکنون نشان می‌دهد». این قطعنامه اذعان میدارد که طالبان کشور را به  شرایط وخیم مواجه خواهند کرد.

اینبار در قسمت تداوم شرایط سخت فعلی که مردم افغانستان در آن قرار دارد نیز نگرانی های جدی وجود دارد که بسا موارد آن را اشتراک کنندگان محترم اجلاس امنیتی در دو روز گذشته مطرح ساختند و لازم میدانم که نکاتی را من نیز در اینجا با شما شریک سازم.

امروز افغانستان تبدیل به یک مرکز آموزشی و سربازگیری برای گروهای تروریستی منقطوی و بین المللی و یک زندان کلان برای مردم آن تبدیل شده است که این در نتیجه مستقیم اعمال طالبان است.

مردم افغانستان، کشورهای منطقه و جامعه  جهانی می دانند که تلاش های پیگیر آن ها در راستای ترغیب طالبان برای تغییر نتیجه نداده است. طالبان برخلاف آموزه ها وباورهای اسلامی و ارزش های پذیرفته شده ای جهانی؛ روش های افراطی و ظالمانه خود را بالای مردم ما تحمیل کرده اند.

طوریکه همه میدانید، شهروندان کشور ما به ویژه زنان از حقوق ابتدایی خویش محروم شده اند. بحران بشری، اقتصادی وامنیتی دامن گیر مردم ما شده است.  هدف ما این است که همه شهروندان افغانستان – زن و مرد – از حقوق کامل و برابر، برخوردار باشند.  بنابراین، ما بر علاوه تمرکز بر آموزش دختران؛ بر اعاده حقوق اساسی تمام مردم افغانستان که حق آموزش خوب یک بخش آن است؛ تاکید نموده و از جامعه جهانی نیز می‌خواهیم تا در این راستا تلاش های جدی و عملی نمایند. مردم افغانستان لایق به مراتب بیشتر از آنچه هستند که تقاضا می شود.  مردم ما لایق زندگی عزت مند آزاد و مستقل هستند و حق دارند که خودشان در تعیین سرنوشت شان نقش اساسی داشته باشند.

حوادث نزدیک به شانزده ماه گذشته در افغانستان و یافته های کارشناسانه‏ای دو روز گفتگوی امنیتی هرات در شهر دوشنبه حاکی از آن است که طالبان در ادعای خود برای آوردن صلح و ثبات در کشور شکست کامل خورده  و قادر به کنترول اوضاع نیستند.

جابجایی، تعلیمات و سربازگیری گروه های تروریستی منطقه یی و بین المللی، کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر، ترور و ناپدید شدن نظامیان و کارکنان دولتی، بازداشت ها، شکنجه محاکمه صحرایی، کوچ اجباری، جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت، نسل کشی و نا امنی و نبود قانون در افغانستان به طور بی سابقه ای روبه افزایش است. که همه‏ای اینها تهدیدهای جدی به مردم افغانستان، به منطقه و به جهان می باشد.

برنامه و تماس های جدا جدای کشورها با طالبان بخاطر مقاصد تکتیکی امنیتی شان، نه تنها راهگشای برای تامین صلح و ثبات در افغانستان و منطقه نبوده، بلکه در دراز مدت خطر تقابل منافع و تداوم جنگ و نا آرامی را بیشتر می سازد.

هرچند در ماه های اخیر تلاش های منطقه یی و جهانی در فارمت های مختلف بخاطر حل بحران افغانستان شکل گرفت که ما از آن استقبال می کنیم اما باورمندیم که هماهنگی و تداوم بخاطر رسیدن به یک اجماع عمومی برای حل مشکل افغانستان را ضروری می دانیم.

ما حل معضلات و نگرانی های مطرح شده را در تعامل های تکتیکی منطقه یی و جهانی با طالبان نمی بینیم. بلکه حل مشکل اساسی افغانستان، نگرانی های متعدد منطقه و جهان را در ایجاد یک میکانیزم همکاری های منطقه یی و بین المللی برای کمک به مردم افغانستان و تاسیس نظام سیاسی غیرمتمرکز، مشروع و منتخب در این کشور می دانیم.

گسترش مقاومت و ایستادگی بانوان در داخل افغانستان و شکل گیری اجتماعات، اعتراضات و جریان های مخالف طالبان در بیرون از کشور نشان دهنده نا رضایتی جدی مردم و نخبه گان کشور از وضعیت موجود است.

شاید تفاوت دیدگاه در رویکرد موجود باشد، اما در اصول همه‎ی جریان‏ها خواستار تغییر از وضعیت موجود به وضعیتی استند که مردم در تعیین سرنوشت شان نقش اساسی داشته باشند که شکل گیری و فعالیت شورای عالی مقاومت  برای نجات افغانستان در انقره، کنفرانس شخصیت های ملی در ویانا، و نشست امنیتی هرات در دوشنبه نشان دهنده این تلاش هاست.

باورما بر آنست که ترکیبی از مقاومت مؤثر سیاسی، مدنی و نظامی، در برابر طالبان، که شامل فداکاری‌های زیادی است؛ شرایط واقع بینانه را برای مذاکرات معنا دار، مصالحه و دریافت راه حل های دایمی برای معضل بنیادین افغانستان مساعد می سازد. در این راستا برخلاف نظریه کلاسیک در قسمت مذاکره از موقف قوت ویا موقف ضعف؛ ما متیقن به مذاکره از موقف ارزش ها، اصول و وقار استیم.

اگر چه علاقه مندم که به جزئیات بیشتر نکاتی را که عرض کردم، بپردازم، اما ….

از همکاری و تلاش مشترک همه شما برای یک افغانستان آزاد، آباد و مستقل تشکری می کنم.

و من الله توفيق

منبع : وبسایت جبهه مقاومت ملی