دردا که ملت تاجیک یکی از فداییان و جان نثاران و دلسوزان مبارز و تسلیم ناپذیر خویش را از دست داد. حیات نعمت، آن صدای رسای عدالتخواهی و حقوق انسانی تاجیکان در اوزبیکستان، چشم از جهان بست. شعری از وی بشنویید تا بدانید که او روایتگر چه درد ها و چه تلخی هایی بود:
چنین زبانی که هم آبروی خاک بوده است، هم آبروی دین بوده است و هم آبروی خلق، زبان پشتو را در برابر چنین یک زبان قرار میدهند و مقایسه می کنند و میخواهند این زبان را با تمام این شاخصه ها و این خوبی ها و شکوه و شوکت آن از بین ببرند و یک زبان قبیله یی، زبان در حال مرگ، زبانی که هیچ مقامی در هیچ عرصه ای ندارد، به جایش بگذارند! آیا شما از این کرده فکر و نیت و نقشه وحشتناک و جاهلانه و غیر انسانی می توانید پیدا کنید؟!
این کتاب بسیار جالب و خواندنی است. شاید این بهترین تعبیری باشد که مسعود خلیلی در مورد آن می نویسد: «من کتاب‌های زیادی دربارۀ مسعود، قهرمان وطن و قلبم خوانده‌ام، اما کتاب مارسلا روح من را لمس کرده است.»
کانون پاسداران فرهنگ تاجیک ، یکی از نهاد های فرهنگی و سیاسی تاجیک های افغانستان / خراسان است. این کانون را در آینده با جزییات بیشتر معرفی خواهیم کرد . اکنون خیلی کوتاه از یک فعالیت مهم این کانون نام می بریم . بخوانید:
به ادامه نشر شعر های نغز همتباران که با روحیه تاجیکانه و نگاه بلند ایرانشهری سروده شده اند، اینک شعری از جناب ظفر « صوفی» روزنامه نگار نام آشنای تاجیکستانی را به نشر می رسانیم. این سردوه ای زیبای ظفر صوفی، بازتاب دهنده سخن دل هزاران هزارن تاجیک و ایرانی است. ما از این گونه نگرش و سخن آگاهی بخش و همدلی آفرین به گرمی استقبال می کنیم . به آقای ظفرصوفی پیروزی و سر افرازی میخواهیم. این شعر شان واقعا عالی است. بخوانید:
دوکتور حسین یمین یکی از دانشمندان عرصه زبان و ادبیات پارسی دری است . نبشته ها وگفتگو های دیگری نیز از ایشان در این زمینه موجود میباشند. برای آشنایی با دیدگاه دوکتور یمین این کتاب را در دسترس شما خوانندگان گرامی قرار میدهیم.
عبدالفیاض مهرآیین، یکی از نخبگان و فعالان فرهنگی افغانستان می باشد. در این یادداشت بسیار کوتاه آقای مهرآیین مخالفت خود را با «فارسی» خواندن زبان ما به روشنی بیان کرده است. بخوانید:
در افغانستان ، به خاطر سیاست های فاشیستی پشتونی، سالهاست تلاش صورت می گیرد که زبان پارسی را به شیوه های گوناگون ضربه زنند و میان فارسی زبانان به بهانه ها و نام های مختلف تفرقه و جدایی اندازند. افزون بر اینکه میگویند فارسی و دری دو زبان جداگانه و بیگانه اند، گاهی این غایله را چاق می سازند که نام اصلی زبان ما « دری » است نه « فارسی ». بعضی ها هم میگویند که فارسی اصل است و نام زبان است و دری صفت زبان فارسی است و یا اینکه فارسی اصل زبان است و دری یکی از لهجه های زبان فارسی می باشد. در این یادداشت به همین جستار بسیار کوتاه درنگ شده است. بخوانید:
میرزا شکورزاده ، پژوهشگر و نویسنده نامدار تاجیک ، مولف کتاب « تاجیکان در مسیر تاریخ»، در این نوشتار کوتاه نظر حضرت سعدی شیرازی (رح ) و دیگر عارفان پارسی زبان را در باره ترک و تاجیک بررسی کرده است. خواندن این مقاله را برای شما خوانندگان گرامی پیشنهاد می کنیم :
قصیدهء مشهور انوری ابیوردی « بر سمرقند اگر بگذری ای باد سحر ... » ، سوگنامه مردم ایران و خراسان بزرگ است از جور و ستم تورکان غز. آن قصیدهء ماندگار را همراه با مقدمه ای از علی میرفطروس به شما پیشکش می کنیم. بخوانید:
در کشوری که به نام افغانستان یاد می شود، تاجیکان در شعر و دیگر آفرینش های ادبی خویش، بسیار کم به مساله هویت می پرداختند. به مشکل میتوان یافت که مثلن در صد سال پسین یک شاعر تاجیک در شعر خویش به تاجیک بودن خود اشاره کرده باشد. طرح جستار هویت در شعر، یک گرایش نوین است در میان شاعران تاجیک افغانستان. بانو بهار سعید در میان بانو شاعران خراسانی، شاید نخستین کسی باشد که خراسانی بودن و تاجیک بودن خویش را در شعر بیان می کند و در برابر جعل هویت و تحمیل هویت افغان می ایستد. بخوانید:
برای ما گردانندگان پایگاه تاجیک میدیا، که همه احساس و فکر و اندیشه ما به نام گرامی «تاجیک» پیوند خورده است، زیباترین سخن همانست که در باره تاجیکان و ارزشها و زبان و فرهنگ والای شان باشد. بر همین معیار ، این را به مثابه یکی از بهترین سروده های تاجیکانه سال ۲۰۱۹ برگزیدیم . بخوانید:
