ترازوی زرین سنجش تاجیکانه
یادداشت از : پایگاه تاجیک میدیا.
تاجیک ها را برمی انگیزیم به اینکه در هر رویداد، در هر گفتگو، در هر داد و ستد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که به تاجیکان پیوند میداشته باشد، هرجا و همیشه ببینند که سودمندی، بهره دهی و خوبی آن برای تاجیکان چه است؟ هر آن چیزی که راستی به تاجیکان سود نرساند و بهره تاجیکان، نقش تاجیکان، جایگاه تاجیکان به شایستگی و درستی روشن نشده باشد، از آن خوشنود نگردند، به آن دلگرم نشوند و آن را نپذیرند.

یک فرد آگاه و دادخواه تاجیک همواره از دریچه خواستها و آرزو های مردمش به رخداد های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نگاه می کند. چیزی که به زیان تاجیکان باشد، اگرچه به دیگری سود رساند، از نگاه تاجیکانه ما سزاوار پذیرش نیست.

ما هیچ نقشه و برنامه آباد شدن دیگران را نمی پذیریم که به ویرانی ما تاجیکان بیانجامد. این بنمایه نگرش ماست. خود کُش و بیگانه پرور نمی باشیم.

تاجیک را همیشه پیشمرگ هدف ها و خواست های دیگران ساختن و سخنی از خواست ها و آرزو های تاجیکان به لب نیاوردن، پس از این پذیرفتنی نیست.

ما تاجیکیم، ما درفش بودن مان را بلند می کنیم. میگوییم که هستیم. هویت مان را، هدف های مان را، نیاز های مان را، در همه پهنه ها به روشنی و رسایی با همگان در میان میگذاریم. هویت و هستی تاجیک را در پس کندوی «مصلحت» های بیهوده پنهان کردن، جفای نابخشودنی است به مردم گرامی تاجیک.

کسیکه تاجیک هست، اما هویت خود را پنهان می کند، یا از هویت خود می شرمد، یا از هویت خود میگریزد، نمی گوید که تاجیک هستم، این کس هر بهانه ایکه بیاورد، پیش ما «صفر» است. اگر کسی تاجیک باشد، هویت خود را پنهان و انکار کند و خود را «افغان» بخواند، این کس هرچه بگوید، هرکس که باشد، خودش را هرچیزی که بداند و بخواند، پیش ما هیچ است. برای خیلی کسان از نسل امروزی تاجیک، این ترازوی زرین سنجش کردن است که چه کسی هویت و نام و نشان خویش را پاس میدارد و چه کسی از آن روی میگرداند. در گذشته هرچه بود گذشت. اما امروز خیلی گپ بزرگ است که چه کسی تاجیک میماند و چه کسی « افغان» بودن را نشخوار میکند.