برای ما گردانندگان پایگاه تاجیک میدیا، که همه احساس و فکر و اندیشه ما به نام گرامی «تاجیک» پیوند خورده است، زیباترین سخن همانست که در باره تاجیکان و ارزشها و زبان و فرهنگ والای شان باشد. بر همین معیار ، این را به مثابه یکی از بهترین سروده های تاجیکانه سال ۲۰۱۹ برگزیدیم . بخوانید:
ما گردانندگان پایگاه تاجیک میدیا، دلبستگان میهن بزرگ فرهنگی گستره زبان پارسی هستیم. به ادبیاتی که این اندیشه را و این احساس فرامرزی را بیان کند بسیار ارزش می دهیم. میخواهیم این نگرش نهادینه شود، میخواهیم این اندیشه همگانی گردد. از همین رو، چنین رویکردی در شعر و ادبیات برای ما بسیار مهم و ارزشمند میباشد. در خراسان/ افغانستان در میان جوانان امروزی، این نگاه تازه دارد خلق می شود و جایگاه شایسته خویش را می یابد. در این یادداشت از یک شاعر جوان امروزی که در این عرصه پیشگام است نام می بریم و نمونه شعرش را به شما خوانندگان گرامی پیشکش می کنیم. بخوانید:
نجم کاویانی کتاب « سرگذشت زبان فارسی در صد سال پسین در افغانستان و تاجیکستان » را نوشته است. یک اثر پژوهشی که خواندنش را به دوستان پیشنهاد می کنیم . این کتاب در کابل رونمایی شد. اینک گزارش کوتاهی از محفل رونمایی این کتاب به شما عزیزان پیشکش می شود. بخوانید:
«تاجیک میدیا» ، رسانه تاجیکان است. این پایگاه سیاسی و فرهنگی، برای سرگرم نگهداشتن و پول ساختن و ثنای قدرتمندان گفتن ساخته نشده است. پایگاه تاجیک میدیا، بر اساس یک اندیشه روشن، بر اساس هدفهای مشخص و با نگرش و جهانبینی نو ، فعالیت میکند. برای آشنایی با تاجیک میدیا ، این نوشتار را بخوانید:
فاشیزم افغانی (پشتونی) در افغانستان یک پدیده بسیار دردسر آفرین، یک جریان افراطی و مصیبت زا بوده است که سبب بسیاری از بدبختی های مردم خراسان/ افغانستان میباشد. یکی از شاخصه های بارز فاشیزم افغانی، دشمنی و نفرت آشکار آن است با زبان شیوا و شیرین پارسی دری. برای تخریب و ضعیف ساختن و به حاشیه راندن این زبان سراسری و همگانی هرچه از دست شان ساخته بود کردند و هنوز هم به تخریب این هویت فرهنگی سرگرم می باشند. یکی از نمونه های آن را اینجا میخوانید:
ابراهیم صدرالدین ، در این یادداشت کوتاه به یک پرسش بسیار مهم میکوشد پاسخ بدهید: آیا دلبستگی ما تاجیکان به شعر و شاعری باعث پسماندگی ما شده است؟ کسانی این اندیشه را تبلیغ می کنند که چون ما تاجیکان و پارسی زبانان به شعر و شاعری بیشتر از هر چیز دیگر دلبستگی داریم ، از کاروان پیشرفت های بشری پس مانده ایم . این نبشته به همین جستار پرادخته است.
خواندن این نوشتار کوتاه را برای همه تاجیکان و پارسی زبانان پیشنهاد می کنیم. نکته اصلی که در این نبشته مورد توجه ما قرار گرفته است، رشته وصل بودن زبان پارسی می باشد برای تمام مردمان گستره ایران بزرگ فرهنگی که باید به آن خیلی توجه داشته باشیم.
کتاب تاریخ « تاجیکان» باباجان غفوروف ، یکی از ارزشمند ترین کتابهای است که در باره تاجیکان نگارش یافته است. زنده یاد پروفیسور غفوروف سالیان زیادی را صرف پژوهش و نوشتن این کتاب نمود. با وصف خرده گیری های که بر این کتاب کرده اند، کتاب موصوف از جایگاه بلندی در ساحت علمی و اکادمیک برخوردار می باشد. رونمایی این کتاب در ولایت بدخشان یک کار خجسته و نیک است.
درویش «دریادلی» سال ۱۳۹۲ در شهر دوشنبه دیداری داشت با بانوی گرامی گلرخسار صفی شاعر نامدار تاجیکستان. این یادداشت کوتاهی است از همان دیدار که به گونه خاطره نگاشته بود و نشرکرد.
